De Taracea is een oude ambacht die veel werd gebruikt om paden, muren, meubels, sculpturen en andere kunstwerken te bekleden om deze zo te beschermen en te verfraaien.

Deze techniek werd al toegepast in Mesopotamië ( 3000 v. Chr ) en in China tijdens de Ming dynastie.

Bij deze techniek gebruikt men verschillende materialen zoals steen, marmer, hout en metaal die in kleine stukjes bij elkaar legt totdat er een mooi motief ontstaat. Door gebruik te maken van diepte verschillen tussen de onderlinge materialen en bv ook verschillende soorten hout creert men nog meer effecten. Op het laatste word het geheel gelakt om het zo te beschermen.

Deze techniek is in Spanje geintroduceerd door de Moren. In het Arabisch werd deze techniek Tar'sia genaamd welke verbasterde tot het Spaanse woord Taracea. In Spanje was deze techniek op zijn hoogtepunt in de XIV eeuw in Toledo en Granada. Vele objecten werden toen middels deze techniek bekleed. In het Alhambra gebruikte men deze techniek zeer veel waar nu miljoenen bezoekers jaarlijks van genieten. Reden ook dat deze techniek in Granada bewaard is gebleven is het Alhambra ( dankzij het onderhoud en restauratie ).

Heden ten dag word deze techniek op maar twee plaatsen ter wereld nog toegepast en dat is in Damascus en in Granada ( andalucia ).

In granada zijn er meerdere die deze techniek nog toepassen maar de belangrijkste zijn Isidro Pimentel en Oscar Beas